Ένα αψεγάδιαστο από πλευράς τεχνικής, ένα πραγματικά άπιαστο φαλτσαριστό σουτ, το οποίο κατέστησε μάταιη τη φιλότιμη «πτήση» του Φαμπιάνο προς την μπάλα. Ότι αυτό το τελείωμα δεν έγινε με την μπάλα στημένη, αλλά εν κινήσει, προσθέτει δυσκολία και αξία στην προσπάθεια, αλλά ό,τι την «απογειώνει» είναι -αυτονόητα- η κούρσα που προηγήθηκε.
Υποδεχόμενος την μπάλα πίσω από τη μεσαία γραμμή ο Γιόζεφ Κβίντα μεταμορφώθηκε για 10 δευτερόλεπτα σ’ ένα κράμα Μέσι και Μαραντόνα!
Με μια αόρατη κλωστή «έδεσε» την μπάλα στο αριστερό του πόδι και άρχισε τη μαγική επέλαση: με επιτάχυνση άφησε πίσω τον πρώτο αντίπαλο, με αλλαγή πορείας «ξάπλωσε» τον δεύτερο, με «τσίμπημα» της μπάλας πρόλαβε τον τρίτο. Εκεί ήλθε η (μικρή, πλην πολύτιμη) «χείρα βοηθείας» από τους συμπαίκτες του: η κάθετη κίνηση του Ροντρίγκες στην περιοχή και η ταχύτατη προώθηση του Σιήκκη «απασχόλησαν» τους δύο αμυντικούς της Ομόνοιας και του έδωσαν το ένα δευτερόλεπτο που χρειαζόταν, προκειμένου να στρίψει το σώμα του και να έλθει σε θέση βολής, ώστε να «ζωγραφίσει» το 2-0.
Ο Κβίντα έχει πετύχει κι άλλα τέρματα στην καριέρα του, θα πετύχει κι άλλο από εδώ και στο εξής. Αλλά ο πανηγυρισμός του στο χθεσινό γκολ έδειξε πως και ο ίδιος συνειδητοποίησε άμεσα πως τέτοιας ομορφιάς και αρτιότητας τέρμα δύσκολα θα πετύχει ξανά…
