Από τη μία, η αποφασιστικότητα και η αποτελεσματικότητα του πρώτου ημιχρόνου, από την άλλη, τα κενά και η αμυντική αστάθεια του δεύτερου. Το τελικό αποτέλεσμα αφήνει μια «γλυκόπικρη» αίσθηση, αφού ναι μεν η νίκη προσφέρει ψυχολογία και προβάδισμα πρόκρισης, όμως ο τρόπος που ήρθε φέρνει και προβληματισμό και μελέτη για τη συνέχεια.
Ο Άρης φρόντισε από νωρίς να δείξει τις διαθέσεις του. Η ομάδα του Άρτεμ Ράτσκοφ, μπήκε με ένταση και ταχύτητα, με το τέρμα του Μοντνόρ (6΄) να δίνει το τόνο για τη συνέχεια. Το εύστοχο πέναλτι του Κβιλιτάια λίγο αργότερα (16΄) μετουσίωσε σε σκορ την υπεροχή και επέτρεψε στους γηπεδούχους να διαχειριστούν ιδανικά το πρώτο μέρος. Η Ακαδημία Πούσκας δεν μπορούσε να ακολουθήσει ούτε τον ρυθμό, ούτε την ένταση του Άρη, που έδειχνε απόλυτα κυρίαρχος. Όμως, αυτό το μοτίβο δεν συνεχίστηκε μετά την ανάπαυλα.
Ο Άρης δεν είχε την ίδια ενεργειακή προσέγγιση και αυτό φάνηκε στο γήπεδο. Όσο περνούσε η ώρα, η πίεση των Μαγυάρων αυξανόταν, με τους γηπεδούχους να δείχνουν ευάλωτοι στην αμυντική γραμμή τους. Τα δύο τέρματα του Κόλεϊ -το πρώτο μεσά από τύχη και το δεύτερο από πλήρη αμυντική αδράνεια- κατέδειξαν το μεγαλύτερο πρόβλημα του Άρη αυτή την περίοδο. Την έλλειψη συγκέντρωσης στην οπισθοφυλακή του, όταν η πίεση αυξάνεται. Το δίδυμο των στόπερ έδειξε να χάνει το focus του σε καταστάσεις γρήγορης μετάβασης, ενώ και η μεσαία γραμμή δεν βοήθησε ιδιαίτερα στο να φρενάρει τις επιθέσεις των φιλοξενούμενων. Ευτυχώς για τον Άρη, ο Σεμέδο είχε την τελευταία λέξη στο τέλος (87΄) της «μάχης».
Αυτό το τέρμα, επανέφερε ένα ισχνό αλλά σημαντικό προβάδισμα ενόψει της ρεβάνς, ωστόσο, η ομάδα των «πρασίνων», γνωρίζει καλά πως μια εμφάνιση όπως στο δεύτερο ημίχρονο, δεν θα της επιτρέψει να περάσει με άνεση στον επόμενο προκριματικό γύρο. Η ομάδα καλείται να δουλέψει άμεσα στην αμυντική συνοχή και ψυχολογική διαχείριση του προβαδίσματος για να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
