Παρ’ όλα αυτά, μέσα από επιμονή, πίστη και τη στήριξη του προπονητή της, Κυριάκου Αντωνίου, κατάφερε να ξαναβρεί τον εαυτό της και να σταθεί δυναμικά στο Παγκόσμιο σκηνικό. Σε μια ειλικρινή συζήτηση, μιλά για τη δύσκολη μετάβαση, τη σημασία της καθοδήγησης και το πιο σημαντικό μάθημα που κρατά από μια χρονιά γεμάτη δοκιμασίες.
Στο πρώτο σκέλος της συνέντευξης της, η Ολίβια Φωτοπούλου μιλάει για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου!
Ολίβια, κατέλαβες την 21η θέση στον κόσμο στα 200μ. – πώς νιώθεις γι’ αυτή την παρουσία σου και τι σημαίνει για σένα προσωπικά αυτή η επίδοση;
«Το φετινό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα μου αφήνει μια γλυκιά ανάμνηση καθώς με πολύ προσπάθεια και σωστή δουλειά καταφέραμε να δείξουμε και εγώ και ο προπονητής μου Κυριάκος Αντωνίου (όπου με ανέλαβε στα μέσα της αγωνιστικής χρονιάς) ότι ακόμη και στην πιο δύσκολη χρονιά στην αθλητική μου καριέρα μπορώ βρίσκομαι ανάμεσα στους κορυφαίους και ότι είμαι για τους μεγάλους αγώνες, ανήκω στην ψηλότερη κατηγορία του αθλητισμού! Οι επιδόσεις που έκανα στο πρωτάθλημα μου έδειξαν ότι η προπόνηση μου ταιριάζει και ότι μπορώ να προσαρμοστώ γρήγορα και να έχω σταθερές επιδόσεις».
Και στις δύο κούρσες σου βρέθηκες στον δύσκολο 2ο διάδρομο. Πόσο επηρέασε αυτό την τακτική και την ψυχολογία σου;
«Προπονούμαι για να μπορώ να τρέξω σε όλους τους διαδρόμους και ανάλογα με τον διάδρομο που με βάζουν να αγωνιστώ, χρησιμοποιώ διαφορετικές τακτικές για να έχω όσο το δυνατόν καλύτερο αποτέλεσμα! Ο διάδρομος 2 είναι ένας αρκετά δύσκολος διάδρομος καθώς η στροφή είναι πολύ κλειστή και χρειάζεται να καταβάλω περισσότερη δύναμη στη στροφή με την ταχύτητα που θέλω να βάλω για να μην βγω εκτός διαδρόμου! Ήταν όμως για εμένα ένα καλό challenge και αυτή η δοκιμασία σε έναν μεγάλο αγώνα έδειξε ότι μπορώ να ανταπεξέλθω πολύ καλά!».
Ξεκίνησες τη διοργάνωση από την 51η θέση στην παγκόσμια κατάταξη και έφτασες να τρέχεις στον ημιτελικό. Πώς το βίωσες αυτό το “ταξίδι” μέσα στη διοργάνωση;
«Ο αριθμός δίπλα από το όνομα μου δεν είναι το κατατεθέν σύμβολο της αξίας μου και δεν λέει τί ποιότητας αθλήτρια είμαι! Απλά επειδή η φετινή χρονιά δεν είχε τα αποτελέσματα που ήθελα λόγω την λάθος προπονητικής διαχείρισης από τον προηγούμενο προπονητή, δεν κατάφερα να βρίσκομαι ψηλά στην κατάταξη! Η 21η θέση δείχνει πόσο δούλεψα για να μπορέσω να βρίσκομαι στον ημιτελικό».
Μίλησες για μια δύσκολη χρονιά, κυρίως πνευματικά, με την αλλαγή προπονητικής στέγης. Τι σε δυσκόλεψε περισσότερο και πώς το ξεπέρασες;
«Αυτό που με δυσκόλεψε περισσότερο είναι να ξαναβρώ τον εαυτό μου! Μου πήρε περισσότερο χρόνο από όσο θα ήθελα για να επανέλθω! Ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό».
Πόσο σημαντική ήταν η συμβολή του προπονητή σου, Κυριάκου Αντωνίου, σε αυτή τη μετάβαση και στην παρουσία σου στο Παγκόσμιο;
«Η συμβολή του προπονητή μου είναι αρκετά σημαντική σε αυτή τη μετάβαση καθώς προσπάθησε να με επαναφέρει στο επίπεδο που πρέπει να βρίσκομαι και έδειξε ότι μπορεί να ανταπεξέλθει στα δύσκολα. Με ανέλαβε στα μέσα της χρονιάς όπου ήμουν πραγματικά στην χειρότερη μου ψυχολογική και φυσική κατάσταση και αυτός ο άνθρωπος έδειξε πολύ υπομονή και δούλεψε πάρα πολύ μαζί μου για να με κάνει να ξαναβρώ τον εαυτό μου και να είμαι ανταγωνιστική σε παγκόσμιο επίπεδο!
Αν έπρεπε να κρατήσεις ένα μάθημα από αυτή τη χρονιά, ποιο θα ήταν;
«Το μάθημα που κρατάω από αυτή τη χρονιά είναι να μην αφήνω καταστάσεις και ανθρώπους να με επηρεάζουν σε τόσο μεγάλο βαθμό και να πιστεύω στον εαυτό μου ακόμη και όταν όλα δείχνουν πως κινούνται προς την λάθος κατεύθυνση».
Πηγή: sportshouse
