- Βίντεο ST: Η Λάρνακα δεν κοιμήθηκε ποτέ
- Μέλλον Μπεργκ;
- Φωτορεπορτάζ από τους πανηγυρισμούς σε ολόκληρη τη Λάρνακα
Μετά τον απογοητευτικό αποκλεισμό από την Πάκσι με δύο ήττες, πολλοί ήταν αυτοί που έδειξαν τον ίδιο με το δάχτυλο ως ο μοναδικός υπεύθυνος για όσα έγιναν. Ο Ζλάταν Αλομέροβιτς έμοιαζε σε μεγάλο βαθμό να κουβαλά μόνος του την ήττα και τον αποκλεισμό.
Με βάση τα δεδομένα αυτά μάλιστα, ο Τσάβι Ρόκα, κινήθηκε γρήγορα και έφερε τον Αθανασιάδη πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα, αλλάζοντας την ιεραρχία και παραμερίζοντας ουσιαστικά τον Σέρβο. Για μήνες, ο Αλομέροβιτς ήταν το δεύτερο όνομα. Η θέση του ήταν στο περιθώριο.
Και μετά... η ζωή, όπως συχνά κάνει, γύρισε το βιβλίο σε άλλη σελίδα.
Ένα μικρό πρόβλημα τραυματισμού, κάτι που είχε στο μυαλό του ο Μπεργκ έφεραν την αλλαγή, και στις 29 Μαρτίου, εκείνος που περίμενε καρτερικά την ευκαιρία του, πήρε ξανά θέση κάτω από τα δοκάρια. Το βάρος μεγάλο, η σκιά της αμφισβήτησης ακόμα μεγαλύτερη.
Όμως αυτός ο «φύλακας», με βλέμμα ατάραχο και ψυχή ατσαλένια, έμεινε όρθιος.
Και όταν ήρθε η ώρα του τελικού, των πέναλτι, της τελευταίας ανάσας, ο κόσμος της ΑΕΚ είδε τον πιο αμφισβητημένο να γίνεται ο πιο καθοριστικός.
Οι αποκρούσεις του – όχι μόνο σωτήριες, αλλά και λυτρωτικές. Η στιγμή – αλησμόνητη.
«Περίμενα εννιά μήνες όπως η σύζυγός μου», είπε συγκινημένος.
«Τώρα ξαναγεννήθηκα».
Τόσο απλά. Τόσο αληθινά.
Από το περιθώριο, στην κορυφή. Από την αμφισβήτηση, στην αποθέωση.
Ο Αλομέροβιτς δεν σήκωσε μόνο το Κύπελλο. Απέκτησε και το δικαίωμα να γράψει ξανά την ιστορία του, με μελάνι δικό του.
Τι πιο ποιητικό, τι πιο αληθινό για ένα φινάλε.
Η ΑΕΚ βρήκε στο πιο ήσυχο της μέλος, τον πιο δυναμικό της ήρωα, με τον «φύλακα» της πόλης του Κίμωνα να γνωρίζει την απόλυτη εξιλέωση με ένα τρόπο που θα ζήλευε και ο Ελύτης, καθώς θα ζωγράφιζε με λέξεις το φως ενός ήρωα που αναγεννήθηκε από τη σκιά.
