Τι δείχνει το ενδιάμεσο «ταμείο»

Κακά τα ψέματα, το παιχνίδι της περασμένης Κυριακής με τον Άρη ήταν για τον ΑΠΟΕΛ ένας τελικός.

Το γιατί είναι εύκολο να το αντιληφθεί κάποιος, αν φανταστεί πώς θα ήταν τα πράγματα για τους «γαλαζοκιτρίνους» σε περίπτωση ήττας.

Η διαφορά από την «ελαφρά ταξιαρχία» θα άνοιγε στους επτά βαθμούς, η δεύτερη ήττα στη σειρά στο ΓΣΠ, η τέταρτη συναπτή αγωνιστική άνευ νίκης, η μόλις μια επιτυχία στις τελευταίες επτά αγωνιστικές θα ήταν -βαθμολογικά, αγωνιστικά και ψυχολογικά- ένα συντριπτικό χτύπημα για την ομάδα του Πάμπλο Γκαρσία.

Η επιτυχής διαχείριση αυτή της (υπέρμετρης) πίεσης απαιτούσε… άντερα, χαρακτήρα, νοοτροπία και οι παίκτες του Ουρουγουανού απέδειξαν ότι τα είχαν στον απαραίτητο βαθμό.

Η σχετική πιστοποίηση ήλθε από τον προπονητή του αντιπάλου. «Ο ΑΠΟΕΛ ήταν η ομάδα που έδειξε διατεθειμένη να θυσιαστεί περισσότερο», παραδέχτηκε και αναγνώρισε ο Αρτσιόμ Ράτζκοφ.

Χάρη (και) σε αυτήν την επιτυχία, το ενδιάμεσο «ταμείο» (αυτό του α’ γύρου) βγάζει τον σύλλογο της Λευκωσίας στο +4 σε σύγκριση με πέρυσι. Είναι μια απτή απόδειξη πως η ομάδα κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση.

Αν το πράττει και με τη δέουσα (για την υλοποίηση των στόχων της) ταχύτητα, θα φανεί στον β’ γύρο.

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο