Σκοράροντας τόσο στο εκτός έδρας 3-3 με τη Λιβύη όσο και στο εντός έδρας 2-0 με το Εσουατίνι ο Γουίλι Σεμέδο είχε ουσιαστική συνεισφορά στην εξασφάλιση του πολυπόθητου εισιτηρίου και, κατ’ επέκταση, της δικής του θέσης στην ιστορία της εθνικής ομάδας της χώρας του.
Στα 31 του ο αριστεροπόδαρος εξτρέμ υλοποίησε το μεγάλο παιδικό του όνειρο, το οποίο πλέον του απομένει να το βιώσει.
Αυτή η κατάσταση είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις, σε ό,τι αφορά την Ομόνοια. Ο Χένινγκ Μπεργκ παραλαμβάνει πλέον έναν παίκτη με ψυχολογία και αυτοπεποίθηση στο ζενίθ -χαράς ευαγγέλια για τον Νορβηγό προπονητή, δεδομένου ότι ο Σεμέδο είχε πραγματοποιήσει ήδη ένα εξαιρετικό ξεκίνημα στη σεζόν.
Από την άλλη, πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι ο ψηλόλιγνος άσος δεν πανηγύρισε την πρόκριση στην τελική φάση, μόνο και μόνο για να… λείψει από αυτήν. Σε ό,τι αφορά τα προσόντα, τη χρησιμότητα και την εν γένει αγωνιστική παρουσία του, η συμπερίληψή του στην αποστολή για το Μουντιάλ θεωρείται λίγο-πολύ δεδομένη. Η πτώση στη φόρμα του θα πρέπει να είναι κατακόρυφη και διαρκείας, προκειμένου να τεθεί εν αμφιβόλω.
Πολύ πιο επικίνδυνος, ωστόσο, για τον 31χρονο είναι ένας τραυματισμός -είτε σοβαρός και μακροχρόνιος, είτε λιγότερο σημαντικός, αλλά λίγο πριν την επιλογή των εκλεκτών για το ταξίδι στις ΗΠΑ.
Τούτου δοθέντος μόνον παράλογο ή μη φυσικό θα πρέπει να θεωρηθεί η εκ μέρους του παίκτη αποφυγή οποιουδήποτε ρίσκου όσο πλησιάζει το τέλος της αγωνιστικής περιόδου. Όπως και κάθε άλλος παίκτης που ευρίσκεται ενώπιον μιας (πιθανότατα) μοναδικής ευκαιρίας στην καριέρα του, ο Σεμέδο θα το σκέπτεται δις προτού βάλει αλόγιστα το πόδι του στη φωτιά ή επιχειρήσει ένα σπριντ για μια 50%-50% μπαλιά…
