Σε μια αναμέτρηση όπου οι «γαλαζοκίτρινοι» είχαν κάθε λόγο να παρουσιαστούν ανταγωνιστικοί, η εικόνα τους γέννησε προβλήματα. Το βαρύ (5-0) σκορ και η αδυναμία να παραχθεί ουσιαστικό ποδόσφαιρο αποτυπώνουν το μέγεθος της αποτυχίας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η ΑΕΛ δείχνει αδυναμία απέναντι σε έναν από τους ισχυρούς του πρωταθλήματος, αλλά η ευκολία με την οποία δέχθηκε πέντε τέρματα προκαλεί σοβαρές ανησυχίες. Η ομάδα δεν μπόρεσε να σταθεί πνευματικά και αγωνιστικά στο ύψος των περιστάσεων, χάνοντας τη μάχη του κέντρου και παραδίδοντας τον έλεγχο από πολύ νωρίς. Αυτό δεν αφορά μόνο το συγκεκριμένο παιχνίδι φανερώνει βαθύτερα ζητήματα πειθαρχίας, νοοτροπίας και προσήλωσης μετά την άφιξη του Πάολο Τραμετσάνι.
Οι ποδοσφαιριστές έδειχναν να αποδέχονται μοιρολατρικά την εξέλιξη, χωρίς την σπίθα που απαιτούν τέτοιες δοκιμασίες. Η έλλειψη πάθους ήταν πιο έντονη από την έλλειψη ποιότητας. Και αυτή η αδράνεια πονάει περισσότερο από οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Μέσα σε όλα αυτά, ο κόσμος της ΑΕΛ ήταν ξανά εκεί και έλαβε απογοήτευση. Το μήνυμα είναι σαφές. Η ΑΕΛ δεν μπορεί να συνεχίσει έτσι, γι αυτό άλλωστε τελειώνει άμεσα ο Ιταλός από τον πάγκο των «λεόντων». Η ομάδα οφείλει να ανακτήσει την αξιοπρέπειά της στο γήπεδο και να σταθεί επιτέλους αντάξια της στήριξης που απολαμβάνει από τους φιλάθλους.
