Η απάντηση είναι αρνητική -εις διπλούν. Στη Γερμανία, μετά από μία ήττα (2-1 από τη Χόφενχαϊμ) και μια ισοπαλία (3-3 με τη Βέρντερ) η Λεβερκούζεν απέλυσε τον Έρικ τεν Χαχ, τον οποίο προ διμήνου είχε επιλέξει ως διάδοχο του (άκρως επιτυχημένου) Τσάμπι Αλόνσο. Το επιχείρημα, όπως αυτό διοχετεύτηκε μέσω των ΜΜΕ, ήταν απλό: καλύτερα ένα τέλος με τρόμο παρά ένας τρόμος δίχως τέλος. Ο Ολλανδός είχε προλάβει να υποπέσει σε τόσα λάθη, ώστε η εκτίμηση (στα όρια της βεβαιότητας) ήταν πως δεν μπορούσε να γυρίσει το χαρτί.
Είναι η απόφαση για αλλαγή προπονητή έπειτα από μόλις δύο αγωνιστικές προβληματική και ενδεικτική αποτυχίας;
Η απάντηση είναι θετική -εις διπλούν. Η επιλογή προπονητή συγκαταλέγεται στις στρατηγικές αποφάσεις εν όψει μιας αγωνιστικής περιόδου. Αν είναι λανθασμένη, το πιθανότερο είναι πως το ίδιο ισχύει και με άλλες αποφάσεις -εξ ίσου ή λιγότερο σημαντικές. Σε αυτήν την περίπτωση η ευθύνη για την αποτυχία βαραίνει κυρίως τους ιθύνοντες.
Η αλλαγή στην τεχνική ηγεσία μοιάζει (και έχει αποδειχθεί ότι είναι) εύκολη λύση. Δεν σημαίνει πως είναι πάντα και η σωστή. Η εξέλιξη των πραγμάτων μπορεί να δείξει ότι το πρόβλημα έγκειτο στην ποιότητα ή στην εργατικότητα του ρόστερ. Σε αυτήν την περίπτωση η ευθύνη επιμερίζεται σε παίκτες και ιθύνοντες.
Μετά την ισοπαλία με την Ομόνοια Αραδίππου και την ήττα από τον Ολυμπιακό η Ανόρθωση αποφάσισε να… σχολάσει τον Χοακίν Γκόμεθ. Το καλό σενάριο είναι αυτό να αποδειχθεί η (παραδοχή και) διόρθωση μιας λανθασμένης εκτίμησης του Απόστολου Μακρίδη και όσων συναποφασίζουν.
Το κακό σενάριο είναι να αποδειχθεί πως για τη νερόβραστη σούπα δεν έφταιγε ο σεφ, αλλά τα υλικά…
