Κάθε πρεμιέρα εγκυμονεί κινδύνους, εξ ου και κάθε επιτυχία σε πρεμιέρα έχει ξεχωριστή σημασία.
Το 2-0 της ΑΕΛ επί του Ολυμπιακού στο «ΑΛΦΑΜΕΓΑ» δεν αποτελεί εξαίρεση στον εν λόγω κανόνα, τουναντίον έρχεται να τον ενισχύσει.
Από την πρώτη επίσημη εμφάνιση υπό τον Πάολο Τραμετσάνι ο λεμεσιανός σύλλογος κρατά την ουσία (νίκη), η οποία δεν ανέκοψε, αλλά τροφοδότησε το κλίμα αισιοδοξίας, ενθουσιασμού και ευφορίας που δημιούργησαν οι θερινές εξελίξεις σε επίπεδο μεταγραφών κι επενδυτών.
Πέραν των τριών βαθμών η ΑΕΛ κρατά την αντίδραση που έβγαλε στο καλό πρώτο δεκάλεπτο των «μαυροπρασίνων», καθώς και τη διαχείριση του προβαδίσματός της μετά την ανάπαυλα.
Από τους νεοφερμένους τις εντυπώσεις έκλεψε ο Μόργκαν Φεριέρ, απλά διότι άφησε υποσχέσεις ότι μπορεί να προσφέρει πολύ περισσότερα απ’ όσα έδειξε στην Ομόνοια Αραδίππου και απ’ όσα οι πλείστοι τον είχαν ικανό να δώσει στην ΑΕΛ. Εναπόκειται στον ίδιο αυτές οι υποσχέσεις να μη μείνουν ανεκπλήρωτες.
Ο Κονσεϊσάο έδειξε μεμιάς ότι μπορεί να είναι τόσο καταλυτικός όσο ήταν στην Ανόρθωση, ενώ η τριάδα των στόπερ είναι εμφανές πως υστερεί ακόμη σε ομοιογένεια, καθώς σε αυτή τη σύνθεση εμφανίστηκε μόλις για δεύτερη φορά.
Το ακόμη πιο ενθαρρυντικό για τον λεμεσιανό σύλλογο είναι ότι ακόμη περιμένει να μπουν στην ομάδα και στην ενδεκάδα νεοφερμένοι που μπορούν να αυξήσουν σημαντικά την ποιότητά του, συνεπώς τα περιθώρια βελτίωσης είναι μεγάλα.
Σε αυτά περιλαμβάνεται και η μείωση των ατομικών λαθών. Στα φιλικά τα ατομικά λάθη οδήγησαν σε αντίπαλα γκολ, απόψε θα μπορούσαν να είχαν στοιχίσει το προβάδισμα του αντιπάλου, την ισοφάριση ή τη μείωση του σκορ. Δεν προέκυψε κάποιο από αυτά τα σενάρια, αλλά ουδεμία εγγύηση υπάρχει ότι αυτό θα συμβαίνει εσαεί.
Και οι δηλώσεις του Πάολο Τραμετσάνι στη συνέντευξη Τύπου φανέρωσαν ότι το έχει συνειδητοποιήσει. Και αυτό είναι καλό μαντάτο για την ΑΕΛ.
