Άρτι εστεμμένος κυπελλούχος Κύπρου με τη φανέλα της ΑΕΚ ο Ένσο Καμπρέρα μίλησε στην αργεντινική εφημερίδα Ovación για τη θητεία του στην Κύπρο, αλλά και για τη μέχρι στιγμής διαδρομή του στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
«Όταν ακούς για Κύπρο, στην αρχή διστάζεις. Όμως όταν πήγα για πρώτη φορά στον Εθνικό, κατάλαβα ότι η ζωή είναι πραγματικά πολύ καλή. Η οικογένειά μου είναι μαζί μου, και παρόλο που ο πρώτος χρόνος ήταν δύσκολος για εκείνους, πλέον είναι πλήρως προσαρμοσμένοι. Έχουμε φίλους, απολαμβάνουμε τον καλό καιρό, και η καθημερινότητα είναι όμορφη. Δεν έχουν όλοι οι παίκτες την τύχη να ζήσουν τέτοιες εμπειρίες και να γνωρίσουν άλλους πολιτισμούς», δήλωσε αρχικά ο 25χρονος επιθετικός.
«Το πρωτάθλημα αναπτύσσεται πολύ, είναι μπροστά από αυτό της Ελλάδας, της Πολωνίας και του Ισραήλ. Οι μεγάλες ομάδες που συμμετέχουν στην Ευρώπη το ανεβάζουν επίπεδο. Υπάρχουν ομάδες που παίζουν εξαιρετικό ποδόσφαιρο και πιστεύω πως στο μέλλον θα είναι ακόμη καλύτερο», εκτίμησε ο επιθετικός της ΑΕΚ που αναφέρθηκε στις σχέσεις του με τους άλλους Λατινοαμερικάνους στο νησί: «Υπάρχουν πολλοί Αργεντινοί και γενικά Νοτιοαμερικάνοι. Στην αρχή είχα Ισπανό προπονητή, μετά ανέλαβε Κύπριος. Στο γήπεδο η γλώσσα δεν είναι πάντα εμπόδιο, αλλά προσπαθώ να μάθω -είναι σημαντική και στο ποδόσφαιρο και στη ζωή».
Ο Αργεντινός δεν έκρυψε ότι η καρδιά του παραμένει δοσμένη σε μια ομάδα: «Η μόνη ομάδα, για την οποία ξενυχτάω είναι η Νιούελς. Μου λείπει πολύ η ατμόσφαιρα, το πάθος των φιλάθλων. Πουθενά στον κόσμο δεν ζεις το ποδόσφαιρο όπως στην Αργεντινή. Οφείλω πολλά στη Νιούελς. Μου έδωσε το πρώτο μου επαγγελματικό συμβόλαιο, στέγη, φροντίδα. Μετανιώνω που δεν κατάφερα να της προσφέρω περισσότερα πριν φύγω. Είχα γρήγορο ντεμπούτο, ίσως δεν ήμουν έτοιμος τότε. Ελπίζω μια μέρα να επιστρέψω. Είναι κάτι που θέλω πολύ.
Οι φίλαθλοι βλέπουν μόνο την εικόνα του παίκτη την ημέρα του αγώνα, αλλά πίσω από κάθε νέο παιδί που ανεβαίνει από τις ακαδημίες υπάρχει κόπος, θυσίες, και πολλές δυσκολίες. Τους καταλαβαίνω, αλλά θα ήθελα να έχουν υπομονή και να στηρίξουν τη βάση της ομάδας, γιατί εκεί χτίζεται το μέλλον».
