Ο Ισπανός τεχνικός με τα όσα πέτυχε τόσο πέρσι όσο και φέτος, συγκαταλέγεται στους πιο πετυχημένους προπονητές του κυπριακού πρωταθλήματος.
Πέρα από τη μεθοδική δουλειά που γίνεται καθημερινά στο προπονητικό κέντρο αλλά και τους συνεργάτες του με τις πολύτιμες βοήθειες που του έδωσαν, θεωρούμε πως υπάρχει ένα ακόμη κομμάτι το οποίο έπαιξε το ρόλο του για να φτάσει εδώ που βρίσκεται σήμερα.
Η ταπεινότητα που τον διακατέχει και ο τρόπος με τον οποίο δέχεται τις ατομικές διακρίσεις, όπως επίσης και τα (λίγα) λόγια που συνήθως ακολουθούν μετά από αυτές.
Ενδεικτικό είναι επίσης το παράδειγμα στο αφιέρωμα που έγινε από τη Πάφο για τη περσινή κατάκτηση του κυπέλλου όπου μπορεί να δει κανεί την ταπεινότητα του όταν απολογείται στους παίκτες γιατί ο ίδιος καθυστέρησε στην προπόνηση. Μπορεί να συμβεί στον οποιοδήποτε. Το ότι είναι προπονητής δεν του επιτρέπει να κάνει κάτι που δεν θα ήθελε οι παίκτες του να κάνουν και γι’ αυτό εξάλλου και η απολογία του.
Άλλο ένα δείγμα της ταπεινότητας αποτελεί και η φωτογραφία στο προπονητικό κέντρο με τα τρόπαια, με τον Καρσέδο να φωτογραφίζεται εκτός από την ομάδα και το τεχνικό τιμ και με το προσωπικό του προπονητικού. Τους αφανείς ήρωες που όμως κάνουν αρκετή δουλειά για να μην λείψει τίποτε σε παίκτες και προπονητές.
Μιλώντας επίσης μαζί του το διακρίνεις. Στις βραβεύσεις της ΚΟΠ τον ρωτήσαμε: «Είσαι πάντα τόσο ήρεμος και στα αποδυτήρια;». Η απάντηση του τα είπε όλα: «Κάθε χώρος και κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζεται με την ανάλογη συμπεριφορά».
Είναι σημαντικές δεν λέμε οι τακτικές, το ποιοι αποτελούν την ομάδα αλλά και το ρόστερ γενικότερ, αλλά εξίσου σημαντικό είναι και ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω απ’ όλα αυτά να είναι σωστός μάνατζερ, παρατηρώντας και ελέγχοντας τα πάντα με διάκριση και… ταπεινότητα.
