Παρά το ότι και η Ανόρθωση εμπίπτει σε αυτό το γκρουπ των ομάδων, όπως επίσης και η ΑΕΛ, τα οικονομικά δεδομένα τους είναι τέτοια που από μόνα τους τις τοποθετούν σε μια διαφορετική κατηγορία συλλόγων.
Καμία από τις πρώτες τρεις ομάδες που αναφέραμε δεν πέτυχε τους βασικούς της στόχους. Στην προσπάθεια να εξηγήσουν τι πήγε στραβά, πολλές φορές γίνεται αναφορά στον «νέο ποδοσφαιρικό χάρτη» που έχει διαμορφωθεί. Ο Άρης και η Πάφος ανεβάζουν διαρκώς τον πήχη τόσο οικονομικά όσο και αγωνιστικά.
Οι προϋπολογισμοί τους έχουν ξεπεράσει τα δεδομένα του παρελθόντος και για πολλούς, είναι η βασική αιτία που οι «παλιοί» δεν μπορούν πλέον να σηκώσουν κεφάλι.
Είναι όμως αυτό όντως η μόνη εξήγηση;
Η ΑΕΚ, με μικρότερο ή ισόποσο μπάτζετ με τον Απόλλωνα, δεν φαίνεται να συμμερίζεται την ίδια… διακιολογία.
Πέρσι διεκδίκησε το πρωτάθλημα μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Φέτος, είναι στον τελικό κυπέλλου και ένα βήμα μακριά από τον τίτλο. Δεν έκανε τρελές μεταγραφές, ούτε μεγάλα «μπαμ» όπως άλλοι. Απεναντίας επένδυσε στην οργάνωση, στο πλάνο, στο σκάουτινγκ και στη σωστή διαχείριση κρίσεων (δες αποδέσμευση Φεράντο και πρόσληψη Μπεργκ).
Αυτό δεν σημαίνει ότι τα χρήματα δεν παίζουν ρόλο. Παίζουν και παραπαίζουν! Αλλά δεν είναι το μόνο που μετρά. Όταν έχεις κατεύθυνση, όραμα, καλή γνώση της αγοράς, σωστές επιλογές παικτών και συνέπεια στην εφαρμογή του πλάνου, μπορείς να κάνεις τη διαφορά. Ό,τι ακριβώς δείχνει η ΑΕΚ.
Μήπως λοιπόν, αντί για παράπονα και δικαιολογίες, ήρθε η ώρα κάποιοι να αναρωτηθούν γιατί εκείνοι με τα «λιγότερα» κάνουν περισσότερα;
Υ.Γ. Όπως στο ποίημα του Καβάφη «Περιμένοντας τους Βαρβάρους», όπου οι πολίτες περίμεναν τους εισβολείς για να δώσουν νόημα στην αδράνειά τους, έτσι και στο κυπριακό ποδόσφαιρο, για αρκετούς οι «βάρβαροι» (η Πάφος και ο Άρης στην περίπτωση μας) έγιναν μια βολική εξήγηση για όσα δεν πέτυχαν. Η ΑΕΚ όμως απέδειξε πως δεν χρειάζεται να περιμένεις κανέναν «βάρβαρο» για να πράξεις το σωστό. Οργάνωση, πλάνο και δουλειά, αρκούν.
