Μολονότι η επίθεση είναι το ισχυρό του όπλο και η άμυνα η αχίλλειος πτέρνα του, οι δύο πρώτες κινήσεις του Απόλλωνα στο χειμερινό παζάρι αφορούσαν μεσοεπιθετικούς (Γκιόργκι Παπουνασβίλι, Ντιέγκο Μπίσεσβαρ).
Ακόμη κι αν υποτεθεί πως στο υπόλοιπο της σεζόν ο Αλεκσάνταρ Γιοβάνοβιτς θα αυξήσει τον εσωτερικό συναγωνισμό «σπιρουνίζοντας» τον Δημήτρη Δημητρίου σε (ακόμη) καλύτερες εμφανίσεις, ακόμη κι αν ο Εστεμπάν Σακέτι επιστρέψει «ταύρος» και (ξανα)γίνει ο δυναμικός κόφτης που επί του παρόντος απουσιάζει από την ομάδα, δεν υπάρχει ούτε επιχείρημα ούτε άλλοθι ή δικαιολογία για τη μη απόκτηση ενός στόπερ που θα καλύψει το κενό του αποχωρήσαντος Ατίλα Σάλαϊ.
Ο τραυματισμός του Φάνου Κατελάρη ήταν το πιο πρόσφατο «καμπανάκι» για το πόσο ευάλωτη είναι η ομάδα στη συγκεκριμένη θέση, όπου πίσω από τους Γιούστε και Ρομπέρζ υπάρχουν μόνον υπηρεσιακές λύσεις ανάγκης και όχι παίκτες ικανοί να κάνουν τη διαφορά στα ντέρμπι των πλέι οφ που θα κρίνουν τον τίτλο.
Με την επιστροφή του Μαλεκκίδη ο Απόλλωνας καλύπτει το κενό του (εκτός πλάνων) Ντιέγκο Αγκίρε και θωρακίζεται στο αριστερό άκρο της άμυνας. Με την απόκτηση του Αλεξάντερ Μπίτνερ ο λεμεσιανός σύλλογος θα έχει στη συγκεκριμένη θέση περισσότερες λύσεις (τρεις) απ' ό,τι για τις δύο θέσεις στο κέντρο της άμυνας.
Τα παραπανίσια κιλά του Ολλανδού άσου αποτελούν, υπό αυτό το πρίσμα, την (τελευταία) ευκαιρία του Απόλλωνα να διορθώσει αυτήν την... ανορθογραφία στο μεταγραφικό σχεδιασμό του Ιανουαρίου και να κινηθεί στα εναπομένοντα 24ώρα για την (εύρεση και) απόκτηση ενός στόπερ, που θα του προσφέρει και μεγαλύτερη ισορροπία στο ρόστερ και καλύτερες πιθανότητες στην κούρσα του τίτλου.
