Ολα λάθος και φέτος στη Γιουβέντους, με τον Τούντορ να αποχαιρετά και τη διοίκηση να βρίσκεται σε κρίση. Θα αλλάξει την κατάσταση ο Σπαλέτι;
Ο Ίγκορ Τούντορ αποχώρησε, όμως τα προβλήματα της Γιουβέντους είναι πολύ βαθύτερα. Η ρομαντική ιδέα ότι ο παλιός παίκτης και οπαδός της ομάδας θα μπορούσε να εξελιχθεί σε σπουδαίο προπονητή της Γιουβέντους έλαβε τέλος το απόγευμα της Δευτέρας. Με μια λιτή ανακοίνωση, ο σύλλογος γνωστοποίησε την απόλυσή του έπειτα από μόλις επτά μήνες στο τιμόνι. Ήταν η τρίτη προπονητική απομάκρυνση μέσα σε ενάμιση χρόνο, κάτι πρωτοφανές για μια ομάδα που στα προηγούμενα 126,5 χρόνια είχε απολύσει συνολικά μόλις δέκα προπονητές.
Ο Τούντορ είχε αρχικά αναλάβει τον Μάρτιο ως «σωτήρας», με αποστολή να εξασφαλίσει την επιστροφή στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Το κατάφερε, και επειδή ο Αντόνιο Κόντε προτίμησε να παραμείνει στη Νάπολη, του δόθηκε η ευκαιρία να συνεχίσει. Όμως στη συνέχεια, τίποτα δεν εξελίχθηκε όπως έπρεπε. Η ομάδα έδειχνε στάσιμη, χωρίς πρόοδο ή ταυτότητα, και βρίσκεται πλέον μόλις στην 8η θέση της Serie A. Οι γνώμες στην Ιταλία διχάζονται, κάποιοι αστειεύονται ότι ακόμα και ο Πάπας να καθόταν στον πάγκο, δεν θα μπορούσε να αλλάξει πολλά.
Τα προβλήματα της «Μεγάλης Κυρίας» του Πιεμόντε είναι πολύ βαθύτερα από μια κακή επιλογή προπονητή. Η Γιουβέντους αποτελεί πλέον παράδειγμα για το πού μπορούν να οδηγήσουν η υπεροψία και η κακοδιαχείριση: σε μια κρίση που δεν λύνεται με απλές νίκες στο γήπεδο. Τον Ιανουάριο αναμένεται δικαστική απόφαση που αντικατοπτρίζει την οικονομική ολίσθηση του συλλόγου. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο οποίος στα οικονομικά αρχεία της ομάδας εμφανίζεται απλώς ως «πρώην καταγεγραμμένος παίκτης», διεκδικεί 10 εκατομμύρια ευρώ ως οφειλόμενα από περικοπές μισθών την περίοδο της πανδημίας. Οι 98 εμφανίσεις του με τη φανέλα της Γιουβέντους στοίχισαν συνολικά 277 εκατομμύρια ευρώ, ενώ ο σύλλογος έχει σωρεύσει ζημίες 999 εκατομμυρίων τα τελευταία οκτώ οικονομικά έτη.
Η αρχή του τέλους ήρθε το καλοκαίρι του 2018, όταν αποχώρησε ο σούπερ γενικός διευθυντής Μπέπε Μαρότα, ο άνθρωπος πίσω από την κυριαρχία της Γιουβέντους με επτά διαδοχικά πρωταθλήματα. Ο Μαρότα προέβλεψε εγκαίρως τον κίνδυνο του σχεδίου «Ρονάλντο», μιας προσπάθειας διεθνοποίησης της ομάδας που στηριζόταν περισσότερο στην εικόνα παρά στην ουσία. Δικαιώθηκε πλήρως. «Στο εσωτερικό ενός κλαμπ μπορεί να υπάρξουν και διαφορετικές απόψεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ήμουν εντελώς αντίθετος στη μεταγραφή του Ρονάλντο.
Ο Κριστιάνο ήταν και είναι μεγάλος παίκτης και πολύ εμπορικός. Από εκεί και πέρα, σίγουρα πρέπει να εξετάζουμε όλα τα οικονομικά στοιχεία. Δεν ήταν η μεταγραφή του Ρονάλντο, όμως, ο λόγος του διαζυγίου μου με τη Γιουβέντους. Πιστεύω ότι ο κύκλος μου όδευε προς το κλείσιμό του, είναι κι αυτό μέρος της ομορφιάς του ποδοσφαίρου. Ημουν προς το τέλος του κύκλου μου στη Γιούβε», ήταν τα λόγια του, χωρίς να αποκαλύψει περισσότερα.
Η Γιουβέντους κινήθηκε στα όρια της νομιμότητας, με αποκορύφωμα το σκάνδαλο παραποίησης ισολογισμών το 2022, που οδήγησε στην αποχώρηση ολόκληρου του διοικητικού συμβουλίου και στο τέλος της εποχής του Αντρέα Ανιέλι. Τον έλεγχο ανέλαβε ο ξάδελφός του, Τζον Έλκαν, επικεφαλής του βιομηχανικού κολοσσού «Stellantis» και της οικογενειακής εταιρείας «Exor». Ωστόσο, βελτίωση δεν υπήρξε.
Η τελευταία πενταετία σημαδεύτηκε από αλλεπάλληλες λανθασμένες επιλογές τόσο σε μεταγραφές όσο και σε αγωνιστική στρατηγική. Νέοι ταλαντούχοι παίκτες παραχωρήθηκαν για ψίχουλα, ενώ ταυτόχρονα δαπανήθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια για μεταγραφές χωρίς συνοχή ή προοπτική. Το καλοκαίρι του 2024, για παράδειγμα, η Γιουβέντους επένδυσε 216 εκατομμύρια ευρώ σε νέους παίκτες, ωστόσο ο Τιάγκο Μότα, που είχε προσληφθεί για να εγκαινιάσει μια «νέα εποχή», απολύθηκε λίγους μήνες αργότερα.
Μια σεζόν ήδη… χαμένη
Στα τέλη Οκτωβρίου, η φετινή σεζόν μοιάζει ήδη αποτυχημένη. Ο Έλκαν φέρεται διατεθειμένος να εγκρίνει νέα αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, ενώ ο νέος διευθυντής Νταμιέν Κομολί προσπαθεί να επαναφέρει μια στοιχειώδη τάξη. Στο παρασκήνιο όμως, ο Τζόρτζιο Κιελίνι προετοιμάζεται σταδιακά για ανάληψη σημαντικότερου ρόλου. Η διοίκηση πρέπει να κινηθεί αποφασιστικά στην αγορά και να φέρει τουλάχιστον τρεις παίκτες υψηλού επιπέδου, γιατί αλλιώς θα πέσει πιο χαμηλά. Η Γιούβε δείχνει μπερδεμένη σε όλα τα επίπεδα: ιδιοκτησία, διοίκηση, ομάδα κανένα από τα τρία μέρη δεν λειτουργεί σωστά.
Το αποτέλεσμα είναι ένα ντόμινο καθυστερήσεων: αναζήτηση νέων στελεχών και παικτών, αλλά πάντα εκτός χρόνου. Κάτι τέτοιο δεν συνέβαινε ποτέ μέχρι πριν λίγα χρόνια. Και όλα αυτά αποτυπώνονται ξεκάθαρα μέσα στο γήπεδο. Το ρόστερ παραμένει ποιοτικό, αλλά χωρίς προσωπικότητα. Η ομάδα χρειάζεται τουλάχιστον τρεις ηγέτες για να… αναστηθεί. Βέβαια, οι μεγάλοι παίκτες αποδίδουν μόνο σε ευνοϊκό περιβάλλον και ήδη ο Ντέιβιντ είναι πλέον απογοητευμένος. Και από τη σκοπιά της διοίκησης, μπορείς να κάνεις λάθος με έναν νεαρό, όχι όμως με κάποιον που πληρώνεις τόσο ακριβά.
Στον πάγκο, διάδοχος του Τούντορ θα είναι ο Λουτσιάνο Σπαλέτι, πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός της Ιταλίας. Για μια Γιουβέντους που διψά για σταθερότητα και ταυτότητα, η επιλογή ενός προπονητή με το κύρος και τη φιλοσοφία του Σπαλέτι θα μπορούσε να αποτελέσει –τουλάχιστον– μια ενδιαφέρουσα αρχή.
