Οι βασικοί παράγοντες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να μην ηττηθεί η Ένωση στο Λότο Παρκ ήταν τρεις. Πρώτον. Είχε σε μεγάλη μέρα τον Θωμά Στρακόσα ο οποίος με την τριπλή του επέμβαση στο πρώτο μέρος αλλά κυρίως, τις δυο σερί υψηλής δυσκολίας αποκρούσεις στο φινάλε, κράτησε το 1-1 συνεώς μιλάμε ξεκάθαρα για τον MVP του αγώνα.
Δεύτερον. Η… είσοδος του Νίκλας Ελίασον στον αγωνιστικό χώρο έκανε μεσοεπιθετικά τη διαφορά, καθώς χρειάστηκε λίγο χώρο και χρόνο για να επιβεβαιώσει την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα του. Εκτελώντας με ένα άπιαστο πλασέ τον αντίπαλο γκολκίπερ στην φάση της ισοφάρισης. Τρίτος παράγοντας η διαχείριση του Μάρκο Νίκολιτς. Ο Σέρβος τεχνικός, όπως έχει κάνει και σε άλλες περιπτώσεις σε αυτή την προκριματική διαδικασία, έδρασε αμέσως, διόρθωσε πράγματα και έφερε στα μέτρα του ένα παιχνίδι που έδειχνε να… ξεφεύγει.
Μην ξεχνάμε πως στο πρώτο 20λεπτο η ΑΕΚ υποφέρει. Το 4-4-2 του Νίκολιτς σε ευθεία γραμμή δεν βγαίνει και δεν βγαίνει διότι οι παίκτες του δεν έχουν απαντήσεις στο ανελέητο πρέσινγκ και την επιθετικότητα της Άντερλεχτ, η οποία παρεμπιπτόντως, όπως γράφουν στο Βέλγιο έκανε χθες ένα από τα καλύτερα της παιχνίδια τα τελευταία χρόνια. Ήταν φανερό για παράδειγμα, πως το δίδυμο Μαρίν-Λιούμπισιτς δεν μπορούσε να… ματσάρει τον αντίπαλο άξονα με αποτέλεσμα η Άντερλεχτ να βγάζει υπεραριθμίες σε αυτόν τον χώρο δημιουργώντας εύκολα ρήγματα και φτάνοντας στα καρέ του Στρακόσα.
Αυτό συνέβη στην φάση του Ντόλμπεργκ όπου χάθηκαν τα μαρκαρίσματα αυτό συνέβη και σε άλλες περιπτώσεις που απειλήθηκε η ΑΕΚ. Το σημαντικό στην όλη ιστορία είναι πως ο Μάρκο Νίκολιτς αντιλήφθηκε γρήγορα το πρόβλημα. Αντικατέστησε τον Λιούμπισιτς που και πάλι ήταν εκτός κλίματος, έφερε στο ματς Μάνταλο-Πινέδα και η ΑΕΚ μπόρεσε να πάει σε έναν πιο ελεγχόμενο ρυθμό και παράλληλα να έχει καλύτερες τοποθετήσεις στον χώρο όντας καλύτερα τακτοποιημένη γενικότερα μέσα στο γήπεδο πάντα παίζοντας με σχηματισμό 4-4-2 ή 4-4-1-1.
Η ΑΕΚ ειχε μια δομή στο παιχνίδι της στην επανάληψη, ηρεμία, στην κυκλοφορία της μπάλας με καλούς χειριστές μέσα και έμπειρα παιδιά (Μαρίν, Μάνταλος, Πινέδα) και με τις κατάλληλες οδηγίες του Νίκολιτς για τα μέτρα στα οποία θα ανεβαίνουν οι γραμμές, κατάφερε σε μεγάλο βαθμό να φέρει το ματς εκεί που θέλει. Όταν συνέβη αυτό, ο Σέρβος τεχνικός έφερε στο γήπεδο τον Νίκλας Ελίασον ο οποίος μπαίνοντας χθες στην ευρωπαϊκή λίστα αντί του τραυματία Περέιρα ήταν ο παράγοντας Χ που έκανε τη διαφορά μεσοεπιθετικά καθώς χρειάστηκε λίγο χώρο και μια επαφή - εν αντιθέσει με τους Ζίνι - Γκατσίνοβιτς που σπατάλησαν δυο πολύ μεγάλες ευκαιρίες στο πρώτο μέρος - για να κάνει τη διαφορά.
Θυμίζουμε πως ο Νίκολιτς δίνει τεράστια βαρύτητα πέραν του αρχικού πλάνου και στο ποιους θα φέρει από τον πάγκο για να του αλλάξουν τις ισορροπίες. Και μέχρι τώρα, αυτό του βγαίνει στο 100%! Μην ξεχνάμε τον ρόλο που έπαιξαν Κουτέσα και Γιόβιτς στην ρεβάνς με τον Άρη Λεμεσού. Χθες, ήταν η… κορύφωση της συγκεκριμένης στρατηγικής των game changer καθώς η ΑΕΚ κλήθηκε να διαχειριστεί μια κατάσταση ιδιαίτερα δύσκολη απέναντι στο πιο υψηλό εμπόδιο που ειχε συναντήσει μέχρι τωρα.
Το ματς ξεκίνησε με εφιαλτικό τρόπο, έδειχνε να… ξεφεύγει, η Ένωση κυνηγούσε στο σκορ - κάτι που δεν της είχε συμβεί μέχρι τώρα - και μάλιστα σε μια έδρα καυτή με μια ομάδα πολύ υψηλού επιπέδου τουλάχιστον επιθετικά όμως και πάλι βρήκε τις λύσεις. Και έμεινε αήττητη για πέμπτο σερί παιχνίδι σε αυτή την προκριματική διαδικασία στην οποία παίζει από την αρχή χωρίς δικαίωμα λάθους. Αυτά που έχει πετύχει η Ένωση από το πρώτο παιχνίδι με την Μπερ Σεβά στη Νέα Φιλαδέλφεια μέχρι το χθεσινό στο Βέλγιο είναι δεδομένο πως την έχουν δυναμώσει αγωνιστικά αλλά και πνευματικά και πλέον, έχει αρχίσει να χτίζει έναν χαρακτήρα τον οποίο είχε χάσει πέρυσι που θα είναι απαραίτητος να βγάλει και στον τελικό της Πέμπτης στο ηφαίστειο της Νέας Φιλαδέλφειας για να πετύχει κάτι που δεν έχει κάνει ποτέ στο παρελθόν - τρεις σερί προκρίσεις χωρίς δικαίωμα λάθους - και να τικάρει τον πρώτο της στόχο για φέτος, που ήταν... αδιαπραγμάτευτος, να μπει δηλαδή στη League Phase του UEFA Conference League!
Πηγή: Sdna.gr
