- Ο κύβος ερρίφθη: Νέα «κοψίματα» Νίκολιτς - Έχει μόνο Αγγελόπουλο, ψάχνει 4!
- Οι Έλληνες διεθνείς τιμούν τη μνήμη του Μπάλντοκ φροντίζοντας την οικογένειά του!
Οσο περνούν τα χρόνια, τα καλοκαίρια γίνονται πιο ζόρικα. Ο καιρός έγινε αφόρητος, τα μπάνια δύσκολα, τα παγωτά κομμένα. Αλλά εδώ στην ΑΕΚ, είχε κοπεί βάναυσα επί χρόνια και η καψούρα με τις μεταγραφές.
Είναι αλήθεια για όποιον το έχει βιώσει, πως οι μεταγραφικές περίοδοι δεν ήταν το φόρτε του ΑΕΚτζή επί χρόνια. Αλλοτε γιατί δεν μπορούσε, άλλοτε γιατί λάθευε στην επιλογή, δεν ήταν μια περίοδος που απέπνεε αισιοδοξία. Γι’ αυτό και πέρυσι, όταν έγιναν οι δυνατές μεταγραφικές κινήσεις του Λαμέλα και κυρίως του Μαρσιάλ, οι Ενωσίτες έτρεχαν μιλιούνια στο αεροδρόμιο, θαρρείς και πήγαιναν Κυριακή πρωί στην παραλιακή για μια παραλία.
Το δίκιο του οπαδού
Αντιλαμβάνομαι, πως ο μέσος οπαδός θέλει να ακούει και να διαβάζει σε αυτήν την φάση μόνο για παικταράδες. Να ανοίγει ο πρόεδρος την τσέπη και να πληρώνει για τους παίκτες που επιλέγονται. Να γκρινιάζει για την αργοπορία. Δικαιολογημένα στην περίπτωση της ΑΕΚ, αφού μόνη της είναι εκείνη που ορίζει ζόρικα χρονοδιαγράμματα, που αποδεικνύεται εν τέλει πως δεν μπορεί να τα τηρήσει, θέτοντας τον μεταγραφικό πήχη τόσο ψηλά.
Εδώ που φτάσαμε, ακόμα και εάν αύριο προκύψουν (που δεν θα προκύψουν) οι μεταγραφές που συζητά η ΑΕΚ (Ντέσερς, Μόρο, Γαλανόπουλος), δεν θα έχουν μεγάλη επιδραστικότητα στα ματς απέναντι στην Λέφσκι Σόφιας ή την Χάποελ Μπερ Σεβά. Σε αυτά τα ματς θα πάνε όσοι έχουν δουλέψει αυτήν την εποχή με τον προπονητή και ο ΑΕΚτζής μπορεί να ελπίζει πως θα βγει το ποδοσφαιρικό σχέδιο, θα υπάρχει τύχη και η ΑΕΚ θα πάρει την πρόκριση για να αρχίσει να στέκεται ξανά στα πόδια της.
Το ξερίζωμα και η ζόρικη διαδικασία
Ετσι κι αλλιώς, αυτό που επιχειρείται στην ΑΕΚ από το περασμένο καλοκαίρι και κορυφώνεται φέτος, είναι μια ιδιαίτερα ζόρικη διαδικασία. Η ΑΕΚ είχε μάθει να πορεύεται με έναν συγκεκριμένο ρυθμό για περισσότερο από μια δεκαετία. Είχε συγκεκριμένα πρόσωπα που έμεναν σταθερά στον χρόνο να κάνουν την δουλειά και είναι μια μεγάλη πληγή της ΑΕΚ, πως υπάρχουν ακόμα κάποιοι που δεν έχουν κατανοήσει πως όλα αυτά είναι παρελθόν και συνεχίζουν τα πίτσι πίτσι. Οι κακές νοοτροπίες δεν αλλάζουν, ξεριζώνονται.
Ας επανέλθω ωστόσο στις δομικές αλλαγές που επιχείρησε η ΑΕΚ. Πέρασε μια μεσοβέζικη χρονιά, με καταστάσεις που κληρονομήθηκαν. Συνέβησαν τόσο φαιδρά και αισχρά πράγματα, που θα μπορούσε να γραφτεί ένα βιβλιαράκι για τις καλοκαιρινές διακοπές του καθένα, σαν μικρό βιπεράκι. Η ΑΕΚ το πλήρωσε άσχημα όλο αυτό, καταλήγοντας τελευταία στα πλέι οφ, με χαώδη διαφορά από την κορυφή, υποθηκεύοντας το μέλλον της.
Πολλά νέα και η ανάγκη
Ο Ηλιόπουλος πήρε την απόφαση να κάνει δυο βήματα πίσω και να αφήσει την… μπάλα στα πόδια των ειδικών. Ηταν κάτι που έπρεπε να το δοκιμάσει τουλάχιστον και μέσω αυτού, ελπίζει πως θα έχει θετικά αποτελέσματα. Ο καθένας εύλογα μπορεί να έχει τις αντιρρήσεις και τις ενστάσεις του, αλλά εδώ που φτάσαμε θα πρέπει να πάει μέχρι τέλους. Το νέο πρότζεκτ δεν είναι καθόλου εύκολο, καθώς επιτάσσει αλλαγές σε όλα όσα αποτελούσαν το όλον ΑΕΚ το προηγούμενο διάστημα.
Νέα πρόσωπα στην διοίκηση, νέα πρόσωπα στον σχεδιασμό και την λήψη αποφάσεων, νέα πρόσωπα στην στρατηγική της ομάδας, νέα πρόσωπα στο τιμόνι, βαθιές τομές και πολλά νέα πρόσωπα στο δυναμικό και στην σύνθεση του ροτέισον της ομάδας. Πολλά νέα, μέσα σε ελάχιστο χρόνο και δίχως καν δυνατότητα να υπάρξει «μαξιλαράκι» ασφαλείας. Το θέμα δεν είναι απλό, γι’ αυτό επιμένω πως η ΑΕΚ θα χρειαστεί πολλή δουλειά, κόπο και αρκετή τύχη.
Το ποδόσφαιρο είναι δύσκολη υπόθεση μέσα στην απλότητα του. Πολλές φορές το «δοκάρι και έξω» έχει βάλει φωτιά στα πιο όμορφα και φιλόδοξα πρότζεκτ. Η ΑΕΚ ξέρει πως βαδίζει σε «ναρκοπέδιο», ειδικά εάν αναλογιστεί κάποιος και το περιβάλλον που διαμορφώνεται εντός συνόρων, με τις παλιές φιλίες που γίνονται ξανά δεκανίκι. Αλλά θα έχουμε χρόνο να τα δούμε αυτά, επί του παρόντος για την ΑΕΚ προέχει η ευρωπαϊκή προοπτική.
Πηγή: Sdna.gr
