Στην πιο σημαντική κίνηση. Στο θεμέλιο της επόμενης μέρας. Στο θεμέλιο της νέας ΑΕΚ μετά από μια τριετία με μεγάλες χαρές, μπόλικη περηφάνια και τέλος τόσο κακό όσο ίσως αξίζει στα μεγάλα για να μην αφεθούν ποτέ να κατρακυλήσουν στη λήθη. Αλλά και για να μοιάζει η μεγάλη αλλαγή από αδιανόητη… αυτονόητη!
Η ΑΕΚ μπαίνει σε μια νέα εποχή. Και μέσα από ένα ντόμινο εξελίξεων, των περισσότερων απρόσμενων, πριν κλείσει τον πρώτο του χρόνο στον θρόνο και ηλεκτρική καρέκλα μαζί της ηγεσίας της ΑΕΚ, η σελίδα για τον Μάριο Ηλιόπουλο είναι λευκή. Ξαναγράφεται από την αρχή με όλες τις κεντρικές επιλογές να έχουν την σφραγίδα του. Επίσης μέσα από αυτό το ντόμινο προκύπτει για την ΑΕΚ το πιο διαφορετικό ποδοσφαιρικό πρότζεκτ των τελευταίων χρόνων.
Ο Χαβιέ Ριμπάλτα λειτουργεί σαν αθλητικός CEO, έχοντας προετοιμαστεί πάρα πολύ καιρό και έχοντας χαρτογραφήσει τα πάντα στον ποδοσφαιρικό οργανισμό της ΑΕΚ. Δεν είναι μόνο η επιλογή του προπονητή και οι μεταγραφές που θα ακολουθήσουν. Δεν είναι μόνο το τμήμα σκάουτινγκ ή οι υποδομές. Ούτε μόνο οι εργασίες και οι προσαρμογές στο προπονητικό κέντρο στα Σπάτα. Είναι όλα αυτά μαζί και άλλα τόσα μεγάλα αλλά και μικρά. Λεπτομέρειες που μπορούν να παίξουν μεγάλο ρόλο και ποτέ δεν θα καταλάβεις ότι από μια λεπτομέρεια η μπάλα μπήκε μέσα ή ο τερματοφύλακας μας διάλεξε την σωστή γωνία. Θα ισχύει όμως.
Όπως είχε πει κάποτε ένας πολύ μεγάλος ποδοσφαιριστής που μετά γνώρισε το ποδόσφαιρο κι από άλλες πλευρές: “Ακόμη και για το λάθος κοντρόλ του Μαλαδένη, η διοίκηση φταίει…” Δεν ήταν τόσο απλοϊκό ή κουφό όσο φαίνεται. Είναι ένας τρόπος να ειπωθεί πόσο σημαντικές είναι οι λεπτομέρειες ώστε ο κάθε ποδοσφαιριστής και πόσο περισσότερο ο προπονητής να μπορούν να κάνουν εντελώς απερίσπαστοι και ήρεμοι την δουλειά τους. Και σε ένα παιχνίδι λεπτομερειών κι ας μιλάμε για έναν μαραθώνιο 32 αγώνων ακόμη και μία λεπτομέρεια μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά.
Ο Ριμπάλτα έχει κάνει μια τεράστια προεργασία με παίκτες σε όλες τις θέσεις, με βασικά χαρακτηριστικά που να σχηματίζουν ένα παζλ ταιριαστό και η επιλογή του προπονητή θα δώσει στίγμα αγωνιστικό αλλά όχι μόνο. Είπαμε πως η ΑΕΚ τρέχει ίσως το πιο καθαρά ποδοσφαιρικό πρότζεκτ αυτή την στιγμή. Με τα χρήματα του Ηλιόπουλου και τις γνώσεις και το μυαλό του Ριμπάλτα. Κι επειδή η θέση του προπονητή είναι στην κορυφή της πυραμίδας ακριβώς κάτω από τον αθλητικό CEO, τον ίδιο τον Ριμπάλτα δηλαδή η στόχευση στον περισσότερο συμβατό, που να μπορεί να έρθει, είναι αδιαπραγμάτευτη.
Ο ΡΙμπάλτα χρειάζεται ένανπροπονητή που να έχει τις ίδιες ιδέες για το ποδόσφαιρο, διάθεση για δουλειά και χτίσιμο μιας νέας ομάδας και βέβαια τις ικανότητες και την απαραίτητη εμπειρία. Κι όλα αυτά σε μια ομάδα που κατέρρευσε με μόνο ήττες το τελευταίο τρίμηνο της προηγούμενης σεζόν και που πρέπει να περάσει τρεις προκριματικούς για να μπει στον όμιλο της τελευταίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Πρέπει να το λέει η καρδιά του αν είναι προπονητής με φιλοδοξίες που είμαι σίγουρος ότι θα είναι. Όπως είμαι πλέον σίγουρος ότι είναι προπονητής που δεσμεύεται με ομάδα. Όχι μόνο για να δικαιολογηθεί η καθυστέρηση αλλά και γιατί έχει κρατηθεί μυστικό σε Ελλάδα και… πλανήτη για ευνόητους λόγους…
Πέφτουν βροχή τα ονόματα, ακόμη και η ABOLA μπήκε στο παιχνίδι με Σόουζα κι ας ήταν ουσιαστικά αναδημοσίευση από Ελληνικό μέσο όμως ο πραγματικός εκλεκτός παραμένει μυστικός. Ελπίζω να είναι τόσο εκλεκτός όσο δείχνει όλη αυτή η προεργασία αλλά και η μυστικότητα. Σαν όνομα πιθανότατα να είναι χαμηλότερου βεληνεκούς από κάποια από αυτά που γράφτηκαν. Όμως αυτό που μετράει όπως έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια και όχι μόνο στο Ελληνικό πρωτάθλημα δεν είναι είναι το όνομα αλλά η συμβατότητα του προπονητή με την ομάδα. Πέρασαν κι άλλοι μεγάλοι προπονητές από την Παρί όμως την υπερομάδα την έφτιαξε ο Ενρίκε μαζί με έναν τζίνιους αθλητικό διευθυντή.
Στο προπονητικόκεντρικό πρωτάθλημα μας από τότε που έπεσε η παράγκα, τα παραδείγματα όπου μέτρησε η συμβατότητα και όχι το όνομα ή η προέλευση του προπονητή είναι ατελείωτα. Ο Ματίας ήρθε από το Σαν Χοσέ αλλά ταίριαξε. Ο Μάρτινς πήγε στον Ολυμπιακό από την Γκιμαράες. Έφτιαξε ομάδα και πήρε τρία πρωταθλήματα χωρίς σπρώξιμο. Ο Ιβαν πήγε στον Παναθηναϊκό μετά από 8 χρόνια στα Εμιράτα. Ακόμη… χτυπάνε το κεφάλι τους που τον έδιωξαν. Και ο Λουτσέσκου πήγε στον ΠΑΟΚ από την Ξάνθη. Κάποιες από αυτές τις επιλογές έγιναν με μεγάλη δόση τύχης. Σίγουρα ο Ριμπάλτα δεν έχει επιλέξει στην τύχη. Ούτε τον εκλεκτό του, ούτε τις εναλλακτικές που πιστεύω είναι ελεύθεροι οπότε αν στραβώσει κάτι να δοθεί γρήγορα λύση.
Σίγουρα είναι προπονητές που ταιριάζουν στο σχέδιο που έχει στο μυαλό του και έχει πάρει το οκ αλλά και τα χρήματα από τον Μάριο Ηλιόπουλο για να το πραγματοποιήσει. Κι επειδή ο προπονητής είναι το πιο σημαντικό κομμάτι του παζλ αυτό που μετράει είναι να μπορέσει να το τοποθετήσει στη θέση του. Όταν αναλαμβάνεις ένα τόσο μεγάλο πρότζεκτ δεν μπορείς να συμβιβαστείς ούτε να βιαστείς για ένα τόσο κομβικό κομμάτι του. Εμείς καλά κάνουμε και ανυπομονούμε. Αυτός όμως είναι που θα κριθεί. Και θα κριθεί από τα αποτελέσματα. Κι αν χάσει θα θέλει σίγουρα να χάσει από τις δικές του επιλογές. Με τον δικό του τρόπο, αυτόν που έπεισε τον πρόεδρο να τον εμπιστευτεί και που πρέπει να πείσει και τον προπονητή που θέλει ώστε να ακολουθήσει το δικό του πρότζεκτ αφήνοντας κάτι άλλο. Μέχρι να πάρουμε απαντήσεις στα ερωτήματα μας, μπορούμε να λέμε ότι θέλουμε. Μην υποτιμάμε όμως τον άνθρωπο, ούτε τον επαγγελματισμό, τις παραστάσεις και τις γνώσεις του.
Πηγή: Sdna.gr
