Με το που τελείωσε το παιχνίδι στο Αζερμπαϊτζάν ένα πράγμα μου ήρθε στο μυαλό. Το ανέκδοτο με τους Πόντιους πολίστες, που έχασαν 20-0 και πανηγύριζαν γιατί δεν ...πνίγηκε κανείς!
Τι να πρωτοσχολιάσεις για τον αποψινό Άρη, των χιλίων προβλημάτων, της ραθυμίας και του ληθάργου (ανά διαστήματα). Τι να πρωτοπείς, για μια ομάδα, που έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να λέμε (και να γράφουμε) πως πρέπει να είναι έτοιμη στα επίσημα, ώστε να μην την "ξαναπατήσει" και παρουσιάζεται ...ΕΤΣΙ!
Θα σχολιάσουμε και θα πούμε λοιπόν! Μιας και αυτή είναι η θέση μας ως στήλη. Όχι γιατί έχουμε καμιά ιδιαίτερη καΐλα, όχι γιατί θαμπωθήκαμε από το πρώτο ματς, αλλά γιατί ελπίζουμε ΑΚΟΜΗ στο πρότζεκτ και είμαστε πεπεισμένοι πως το ευρωπαϊκό ταξίδι και η φετινή επένδυση δε θα γίνει... ανέκδοτο από Γιούλη μήνα.
Πριν το παιχνίδι ο Μαρίνος Ουζουνίδης είχε τονίσει πως άπαντες είναι διαβασμένοι και η ομάδα ξέρει απ'έξω κι ανακατωτά την Αράζ. - Εσείς είδατε κάτι τέτοιο απόψε; Ή μήπως είδατε έναν Φράνκο να μοιάζει με Ρόμπερτσον και έναν Σάντος να θυμίζει Σαλάχ; Είδατε μήπως τον Σιμακάλα να μην αλωνίζει μπροστά; Ή μήπως ο Κεϋτά, που μπήκε στο τέλος, εκεί που ο Άρης (υποτίθεται πως) θα πατούσε γκάζι και θα σκορπούσε τον αντίπαλο με την ποιότητα και τις δυνάμεις που κρατούσε "κάβα" όλο το ματς, να μην χάνει τη μία φάση μετά την άλλη και να φτάνει κοντά στο 3-1;
Παρένθεση εδώ: Τέσσερις αλλαγές ΠΑΛΙ! Όχι ΠΕΝΤΕ! Θα το λέμε μέχρι να διορθωθεί αυτό. Σε άθλημα που οι ομάδες ΤΡΕΧΟΥΝ, ο Άρης κάνει fair play και δεν φρεσκάρει την 11άδα του με ξεκούραστους παίκτες. Δεν έχει; Δεν είναι έτοιμοι; Γιατί;
Προχωρώντας, είδαμε έναν Άρη να ρισκάρει και να μπαίνει "All In" (βάσει περγαμηνών και ονομάτων πάντα) από την αρχή, με Ράτσιτς, Γιένσεν και Πέρεθ, τους ποδοσφαιριστές, που - ΜΠΕΣΑ - δεν είμαι σίγουρος αν, καλά - καλά, γνωρίζουν όλα τα ονόματα των συμπαικτών τους. Θέλησε να κρατήσει μπάλα και να ελέγξει τον ρυθμό, χωρίς να αφήνει την Αράζ να βρει πατήματα και ευκαιρίες. Θέλησε να παίξει με τον αντίπαλο και να τον ελέγξει πλήρως.
Όλα καλά ως εδώ.
ή μήπως όχι; ή μήπως δεν έπαιζα εν τέλει με τη... Μπαρτσελόνα και έπαιζα με μια πρωτοεμφανιζόμενη ομάδα στην Ευρώπη, με 1000 άτομα στο πλευρό της; Γιατί να είναι ο σκοπός μου να καταστρέψω και όχι να δημιουργήσω; Γιατί να μην είμαι το φαβορί και εντός γηπέδου και να παίξω μια φορά ως ο ισχυρός για να "καθαρίσω" τη μπουγάδα;
Ας το προσπεράσουμε όμως αυτό. Έστω! Ο Άρης του πρώτου μέρους άργησε να πάρει μπρος. Έστω! Άργησε να απειλήσει. Έστω! Άργησε να τροφοδοτήσει τον Μορόν και να βγάλει νεύρο. Είτε ηθελημένα - είτε άθελα του, δεν έθελξε ιδιαίτερα, ούτε βέβαια απειλήθηκε.
Στο δεύτερο μέρος οι κιτρινόμαυροι μπήκαν το ίδιο - και χειρότερα, όμως ευτύχησαν να σκοράρουν με τον Μορόν, μετά από μαγική ενέργεια του Γιαννιώτα.
...αυτό! Και μετά τέλος! THE END!
Από 'κει και πέρα δεν δημιούργησε τίποτα, πάτησε ακόμη περισσότερο φρένο (λες και το όχημα δεν ήταν ήδη ακινητοποιημένο) και άφησε την Αράζ να χτυπήσει δις. Ευτυχώς όχι και τρίτη φορά... Γιατί αλλιώς θα λέγαμε άλλα.
Εδώ και λίγη ώρα διαβάζω και ακούω για "αυτοκτονικό τρίλεπτο" και "κρίμα". Αλήθεια, τρία λεπτά ήταν μόνο το προβληματικό κομμάτι του αγώνα; ή μήπως όλο το παιχνίδι με εξαίρεση τη στιγμή ...μαγείας του 0-1;
Ελπίζω πως οι κιτρινόμαυροι θα γλυκάνουν τον κόσμο τους στο Βικελίδης και θα αντέξουν από το "βράσιμο" των πρώτων λεπτών, στην πρώτη λάθος πάσα. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, ο κόσμος περίμενε άλλα πράγματα απόψε και βλέπει άλλα ως τώρα. Περιμένει νεύρο - τσαγανό και θέληση και για 90 λεπτά είδε... δικαιολογίες.
Προσδοκώ διαφορετικό Άρη, πιο ομοιογενή, εκ του προπονητού σωστά κατευθυνόμενο και γρήγορη αντίδραση με καθαρό σκορ, χωρίς αναγούλες. Και ζωή του μέλλοντος αιώνος. Αμήν!
Δουλειά και περισυλλογή ως την Πέμπτη. Γιατί η χρονιά δεν πρέπει να τελειώσει από τώρα. Όχι φέτος που χτίζεται κάτι πολύ καλό και με πολύ κόστος.
ΥΓ Είδαμε ένα ματς. Ελπίζουμε να μην ξαναδούμε ...αυτόν τον παίκτη να "κρύβεται" και να είναι σαν να παίζουμε με 10. Θα είμαστε ελαστικοί απόψε! Το αναφέρουμε απλώς στο υστερόγραφό μας και δεν δίνουμε περαιτέρω έκταση.
Ίσως για πρώτη και τελευταία φορά.
Πηγή: Sdna.gr
