Η 3η Ιουλίου 2025 ήταν μία μαύρη ημέρα για την παγκόσμια ποδοσφαιρική οικογένεια, με τον Ντιόγκο Ζότα να σκοτώνεται σε τραγικο τροχαίο δυστύχημα στην Ισπανία μαζί με τον αδερφό του Αντρέ Σίλβα και να φεύγει από τη ζωή σε ηλικία μόλις 28 ετών.
Έκτοτε, ο κόσμος της ασπρόμαυρης στρογγυλής Θεάς βρίσκεται σε κατάσταση σοκ και πάρα πολλοί ποδοσφαιριστές έχουν αφιερώσει λόγια αγάπης και στήριξης στην οικογένεια των αδικοχαμένων παικτών (ο φορ της Λίβερπουλ είχε νυμφευτεί στις 22 Ιουνίου και άφησε πίσω του εκτός από τη σύζυγό του και τα τρία μικρά παιδιά τους), με τον Πέδρο Νέτο να είναι ένας εξ αυτών.
Ενόψει της συμμετοχής της Τσέλσι στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων, ο Πορτογάλος διεθνής εξτρέμ παραχώρησε δηλώσεις στην ιστοσελίδα των Λονδρέζων όπου ξεκαθάρισε πως θέλει το τρόπαιο απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν για να τιμήσει τον άλλοτε συμπαίκτη του στην Γουλβς (σ.σ. συνυπήρχαν τη σεζόν 2019-2020 στο Μολινό).
“Όταν θα βγω στο χορτάρι την Κυριακή ξέρω ότι θέλω να κατακτήσω το τρόπαιο για τον Ντιόγκο Ζότα. Θα είναι πάντα μαζί μου, θα τον θυμόμαστε για πάντα. Οι σκέψεις μου είναι ακόμη μαζί του, τον αδερφό του Αντρέ Σίλβα, και τις οικογένειές τους.
Είναι μία τόσο δύσκολη στιγμή. Ο Ντιόγκο στάθηκε αμέσως δίπλα μου όταν ήρθα στην Αγγλία. Ήμουν πολύ νέος και έφτανα σε μία νέα χώρα και εκείνος ήταν ένας από τους παίκτες κλειδιά της Γουλβς.
Βοήθησε πολύ τόσο εμένα όσο και την οικογένειά μου και έμαθα τόσα πολλά από εκείνον για τη ζωή και το ποδόσφαιρο. Ο Ντιόγκο ήταν μέρος του γκρουπ των Πορτογάλων παικτών και υπήρχαν πολλοί από εμάς!
Ο Ρούμπεν Νέβες, ο Ζοάο Μουτίνιο, ο Ρούμπεν Βινάγκρε, ο Ρουί Πατρίσιο, εγώ και ο Ντιόγκο. Ήμασταν πολύ δεμένοι και περνούσαμε αρκετό χρόνο μαζί εκτός γηπέδου”, τόνισε στις δηλώσεις του για τον αδικοχαμένο Ντιόγκο Ζότα ο Νέτο, και πρόσθεσε με συγκίνηση:
“Είμαστε ακόμη σε επαφή με αυτά τα παιδιά και οι αναμνήσεις που έχω θα μείνουν σε όλη τη ζωή μου. Για αυτό είναι τόσο σκληρό τώρα που δεν υπάρχει ο Ντιόγκο. Ήταν ένας πολεμιστής, ένας άνθρωπος που ήταν πάντα έτοιμος να παλέψει για σένα.
Είχε εκείνο το μεγάλο χαμόγελο και το γέλιο… είναι ένα από τα πράγματα που θα θυμάμαι για πάντα. Όταν έμαθα τα νέα, μίλησα με τον προπονητή και ήταν όλοι πολύ υποστηρικτικοί.
Είχαμε το ματς με την Παλμέιρας και δεν είχε νόημα για μένα να μην αγωνιστώ. Με την προσωπικότητα που είχε ο Ντιόγκο -κάτι ακόμη που θα μείνει μαζί μου- νομίζω ότι θα ήθελε από εμάς να παίξουμε.
Έχω ακόμη αυτή την αίσθηση ότι ο Ντιόγκο συνεχίζει να προστατεύει όσους ήταν κοντά του. Θέλω να γίνω πολεμιστής για εκείνον. Δεν αλλάζει κάτι την Κυριακή. Θα είναι ο δεύτερος τελικός μου με την Τσέλσι και έχουμε τη δυνατότητα να γίνουμε παγκόσμιοι πρωταθλητές.
Αυτός είναι ο στόχος, θέλω να πάρω το τρόπαιο για τον Ντιόγκο”.
