Θα φανταζόσασταν τον Γιάννη Αντετοκούνμπο με τη φανέλα του Παναθηναϊκού ή του Ολυμπιακού; Πάντως, ο ίδιος θα «έβλεπε» τον εαυτό του ως παίκτη των «πράσινων» ή των «ερυθρόλευκων».
«Ναι, γιατί όχι; Όχι, δεν θέλω να ζήσω στην Αμερική (σ.σ. εννοεί μετά το τέλος της καριέρας του). Σίγουρα θα μπορούσα να κλείσω την καριέρα μου σε μία ελληνική ομάδα. Αν αυτός είναι ο Φιλαθλητικός, ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, ο Άρης… Λέμε όλες τις ομάδες τώρα… Εδώ ξεκίνησα, εδώ θέλω να τελειώσω», ανέφερε στο 2Night Show του Ant1.
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
Για το γεγονός ότι σπάνια δίνει συνεντεύξεις: «Καταλαβαίνουν τι παιδί είμαι, προσπαθώ όταν έχω ελεύθερο χρόνο να τον περνάω με τα παιδιά μου, το καλοκαίρι παίζω με την Εθνική».
Για το γεγονός ότι κυκλοφορεί χωρίς ασφάλεια: «Δεν έχω ασφάλεια μαζί μου. Αρχίζω τώρα και το σκέφτομαι, μου το λέει η γυναίκα μου. Πολλές φορές ζητάω να με σεβαστούν, κάποιοι το καταλαβαίνουν, κάποιοι ίσως παρεξηγούνται. Έχει τα κακά, έχει και τα ωραία αυτό. Από χθες μέχρι σήμερα έχει έρθει κόσμος και με αγκαλιάζει, αυτό δεν μπορείς να το αγοράσεις. Μία κυρία μου είπε είμαι τόσο ευγνώμων, μου είπε "μπορώ να σου δώσω μια αγκαλιά". Δε θέλω να νιώθει η γυναίκα μου και τα παιδιά μου ότι δεν έχουν μια στιγμή ηρεμίας μαζί μου, αλλά αυτό είναι υπέροχο».
Για την πίστη του στους Μπακς: «Τους χρωστάω τα πάντα στους Μπακς, μου έχουν αλλάξει τη ζωή εμένα και στην οικογένειά μου, έχω χύσει ιδρώτα και αίμα. Κερδίσαμε πρωτάθλημα μετά από 50 χρόνια. Έφερα το κύπελλο στο Μιλγουόκι, πάντα βάζω στόχους. Πριν από 2-3 εβδομάδες ήταν το μετάλλιο, το έκανα. Στον αγώνα με την Τουρκία ήταν μια κακή μέρα, ήταν καλύτερη ομάδα από εμάς, αν παίζαμε καλύτερα δε θα χάναμε 25 πόντους. Το αξίζουν που βγήκαν 2οι, εμάς μας είχαν για 9-10ους, είναι σπουδαίο αυτό που κάναμε/ Θέλω ακόμα ένα δαχτυλίδι στο NBA. Δεν μπορώ να ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον, αυτή τη στιγμή ζω στο τώρα. Με το Μιλγουόκι θέλω να κερδίσω πρωτάθλημα, ποτέ δεν ξέρεις στη ζωή. Θεό, οικογένεια, Εθνική, μπάσκετ, Μιλγουόκι. Έτσι τους βάζω».
Για τον ρατσισμό που βίωσε: «Υπήρχαν στιγμές που ήμουν λίγο εκνευρισμένος με τη συμπεριφορά κάποιον, τους δίνω τόσα πολλά, μιλάω όσο μπορώ καλύτερα για τη χώρα και μου είπε ένας άνθρωπος "δεν μπορείς να συγκεντρωθείς στο 1% των ανθρώπων που έχουν πρόβλημα μαζί σου". Και προσπαθώ να συγκεντρωθώ σε αυτό το κομμάτι, δεν αρέσω σε όλους, σίγουρα δε χαίρονται για την επιτυχία μου, αλλά υπάρχει τόσος πολύς κόσμος που χαίρεται και στέκομαι σε αυτό».
Για την αντιμετώπιση που έχει από οπαδούς άλλων ομάδων στις ΗΠΑ: «Είμαι αγαπητός στις ΗΠΑ, είμαι 2.10 θηρίο, δεν πιστεύω ότι θα ρθει κάποιος στον δρόμο (σ.σ. γέλια). Όταν ήμουν στην Ελλάδα δεν έτρωγα σωστά. Στις ΗΠΑ υπάρχει τρομερή οργάνωση, η ομάδα σου παρέχει τα πάντα. Πιστεύω ότι τα ποσά είναι μεγαλύτερα και αυτό σε βοηθάει να έχεις καλύτερους φυσικοθεραπευτές, γυμναστές, προπονητές, διατροφή. Στους παίκτες δεν υπάρχει τόση μεγάλη διαφορά, πριν 5-10 χρόνια υπήρχε. Τώρα οι Ευρωπαίοι μπορεί να είναι οι καλύτεροι στον κόσμο, το μπάσκετ έχει αλλάξει».
Για το γεγονός ότι δεν έχει αλλάξει μάνατζερ τόσα χρόνια: «Αλήθεια κράτησα τον manager μου, όπως είδατε στο Rise. Δεν ήθελε να βάλουμε το πραγματικό του όνομα στην ταινία. Ο Γιώργος με ήξερε, ήρθε σε ένα παιχνίδι και με είδε, είχα ταλέντο και ήμουν καλός συμπαίκτης, μου μίλησε. Την πρώτη μέρα με πήγε με τον αδερφό μου τον Κώστα και μας κέρασε κρέπες. Είχα ένα μικρό πρόβλημα υγείας εγώ και η μητέρα μου και μας βοήθησε, επειδή δεν έτρωγα καλά, κοιμόμουν στο γήπεδο. Με βοήθησε να αλλάξω τη δίαιτά μου, μας έπαιρναν με τη γυναίκα του ψώνια και τα φέρνανε σπίτι μου. Υπήρχε μια στιγμή στη ζωή μου, μου έβαλε λεφτά στο τραπέζι και δεν μπορώ να γυρίσω την πλάτη μου σε αυτόν τον άνθρωπο. Είμαι πιστός».
Για τη γνωριμία με τη γυναίκα του, Μαράια: «Τη γνώρισα τη γυναίκα μου στο Λας Βέγκας, δούλευε στο NBA. Πέρασε από μπροστά μου και είπα τη φαντάζομαι ως γυναίκα μου, μου θύμισε τη μητέρα μου, είχε μια αύρα και θετική ενέργεια. Της μίλησα, είμαι ντροπαλός, έστειλα έναν φίλο μου και μου έριξε χυλόπιτα το 2015 και μετά το 2016 ξαναπροσπάθησα. Είμαι καλό παιδί, της είπα θα μείνουμε φίλοι. Μετά από έναν χρόνο μου έστειλε μήνυμα, μιλήσαμε. Τη συμπάθησε η μητέρα μου, ήρθε σε ένα ταξίδι. Τη συμπάθησε ο πατέρας μου, με ρωτούσε αν είναι φίλη ή μητέρα. Η Μαράια ήταν η πρώτη κοπέλα που έφερα και την παντρεύτηκα. Αν η μητέρα μου είχε πει ότι δε μου αρέσει, θα είχαν ανοίξει την πόρτα και θα έλεγα... σε παρακαλώ. Τώρα όχι, αποκλείεται, είναι η γυναίκα της ζωής μου, μου έχει δώσει τα παιδιά μου. Αν μας έχει καλά ο Θεός μπορεί να πάμε για πέμπτο. Δε μιλάει ελληνικά η γυναίκα μου. Ξεκίνησε το 2017 αλλά της φάνηκαν δύσκολα, είχε φύγει και η καθηγήτριά της και σταμάτησε. Τα παιδιά μου πάνε σε ελληνικό σχολείο. Αν δεν ήταν η Μαράια δε θα ήμουν αυτός που ήμουν σήμερα. Με μεγάλωσε η μητέρα μου και ο πατέρας μου πάρα πολύ καλά, αλλά με τη δόξα και τα χρήματα και τη φήμη, είσαι μικρό παιδί, μπορεί να μπερδευτείς. Τη γνώρισα στην καλύτερη στιγμή της ζωής μου, δεν της αρέσουν τα φώτα της δημοσιότητας, της αρέσει να είμαστε μαζί ως οικογένεια και με κάνει να την ερωτεύομαι ακόμα παραπάνω».
Για το αν θα παίξει ξανά στην Ελλάδα ή αν σκέφτεται να μείνει στις ΗΠΑ: «Είμαι 30 τώρα, μέχρι τα 36, 38 θα μπορούσα να παίξω στο NBA. Σίγουρα θα μπορούσα να κλείσω την καριέρα μου σε μία ελληνική ομάδα, γιατί όχι; Αν αυτός είναι ο Φιλαθλητικός, ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, ο Άρης… Λέμε όλες τις ομάδες τώρα… Εδώ ξεκίνησα, εδώ θέλω να τελειώσω».
Πηγή: https://www.sport-fm.gr/
