Ακόμη και για μια ομάδα με την ιστορία… σκληρότητας της Red Bull στις αποφάσεις για τους οδηγούς της, οι τελευταίοι δώδεκα μήνες ήταν ασυνήθιστα ταραχώδεις στο Μίλτον Κινς.
Η επιλογή να αντικατασταθεί ο Λίαμ Λόσον μετά από μόλις δύο αγώνες ήταν μια παραδοχή του λάθους της Red Bull που τον προώθησε πολύ νωρίς, καθώς η αυστριακή ομάδα θεώρησε ότι ο Νεοζηλανδός δεν ήταν έτοιμος να τρέξει δίπλα στον Μαξ Φερστάπεν.
Φυσικά, η έλλειψη δοκιμών πριν τη σεζόν έβαλε τον Γιούκι Τσουνόντα – τον αντικαταστάτη του Λόσον – σε μια σχεδόν αδύνατη θέση. Λίγους μόνο μήνες αργότερα, ο Κρίστιαν Χόρνερ απολύθηκε και τη θέση του πήρε ο Λοράν Μέκις.
Αυτή η αστάθεια δεν έχει βοηθήσει ιδιαίτερα την ολοένα και πιο διχαστική κουβέντα γύρω από τη δεύτερη θέση στη Red Bull.
Παρά τα εντυπωσιακά δείγματα στους πρώτους του αγώνες με την RB21, ο Τσουνόντα δυσκολεύτηκε για μήνες μετά το ατύχημά του στην Ίμολα. Ο βασικός λόγος είναι ότι ποτέ δεν έτρεξε με τα ίδια ανανεωμένα εξαρτήματα που είχε ο Φερστάπεν.
Αυτό έκανε δύσκολη την αξιολόγηση του 25χρονου, ειδικά μετά από μια σειρά επιχειρησιακών λαθών της ομάδας. Παρ’ όλα αυτά, ο Λοράν Μέκις αποκάλυψε ότι μια τελική κρίση είναι πλέον κοντά.
Υπάρχουν τέσσερις οδηγοί που διεκδικούν τρεις θέσεις (εξαιρουμένης της θέσης του Φερστάπεν) στη Red Bull. Οι υποψήφιοι είναι οι Γιούκι Τσουνόντα, Ιζακ Χάντζαρ, Λίαμ Λόσον και Άρβιντ Λίντμπλαντ.
Ο Χάντζαρ αναμένεται να ανέβει στη Red Bull το 2026, χάρη στην πολύ καλή rookie σεζόν του. Με πολλούς τρόπους, ο Γάλλος είναι ο βασικός κερδισμένος από την πρόωρη αλλαγή οδηγού της ομάδας.
Πριν μετακινηθεί δίπλα στον Φερστάπεν, ο Τσουνόντα ήταν ο ταχύτερος οδηγός και αυτό σήμαινε ότι η προαγωγή του Ιάπωνα αφαίρεσε από τον Χάντζαρ ένα σημείο αναφοράς που πρακτικά ήταν ταχύτερο από εκείνον.
Ο Λόσον, από την άλλη, βλέπει την αξία του στην αγορά να έχει καταρρεύσει από τότε που υποβιβάστηκε. Όπως και άλλοι πριν από αυτόν (Άλμπον, Γκασλί πχ), οι πιθανότητές του να επιστρέψει στην κύρια ομάδα είναι σχεδόν ανύπαρκτες.
Σε γενικές γραμμές, ο Λόσον είναι ελαφρώς πιο αργός από τον ομόσταυλό του Χάντζαρ και η διαφορά, αν και σχετικά μικρή, δύσκολα θα τον βοηθήσει ενόψει 2026.
Εξάλλου, πριν ενταχθεί στη Red Bull, ο Τσουνόντα λειτουργούσε ουσιαστικά ως σημείο αναφοράς στην VRB. Ξεπερνούσε σταθερά τους εκάστοτε team mates του (Ντε Φρις, Ρικιάρντο κ.λπ.), κάτι που βοήθησε την ομάδα στις αποφάσεις της.
Με αυτή τη λογική, η υστέρηση του Λόσον σε σχέση με τον Χάντζαρ γεννά αμφιβολίες για το αν μπορεί να λειτουργήσει ως οδηγός–μέτρο σύγκρισης στη Racing Bulls. Αυτό έχει σημασία, γιατί, αυτή τη στιγμή, ο Τσουνόντα και ο Λόσον φαίνεται να «κοντράρονται» για το ποιος θα είναι teammate του Άρβιντ Λίντμπλαντ το 2026.
Προς το παρόν, ο Τσουνόντα θεωρείται ότι μπορεί να παίξει αποτελεσματικότερα αυτόν τον ρόλο την επόμενη σεζόν. Ο επικεφαλής της Racing Bulls, Άλαν Περμέιν, είχε επισημάνει πριν από μερικές εβδομάδες ότι το να υπάρχει τουλάχιστον ένας έμπειρος οδηγός θα είναι σημαντικό ενόψει αλλαγής κανονισμών.
Τι να περιμένουμε από τη Red Bull
Ενόψει του αγωνιστικού τριημέρου, η προαγωγή του Λίντμπλαντ θεωρείται δεδομένη. Ο 18χρονος αναμένεται να κάνει το ντεμπούτο του στη F1 την επόμενη σεζόν. Παράλληλα, η επικρατούσα άποψη είναι ότι ο Χάντζαρ θα είναι ο teammate του Φερστάπεν το 2026.
Σε ό,τι αφορά τη δεύτερη ομάδα, ο Τσουνόντα φέρεται να βρίσκεται σε καλύτερη θέση για να γίνει ο teammate του Άρβιντ Λίντμπλαντ την επόμενη χρονιά.
Η συμπάθεια και εμπιστοσύνη του Λοράν Μέκις προς τον Τσουνόντα, η οποία δεν φαίνεται να υπάρχει στον ίδιο βαθμό για τον Λόσον (του οποίου την προαγωγή είχε υποστηρίξει ο Κρίστιαν Χόρνερ), μπορεί επίσης να παίξει ρόλο. Ο Γάλλος γνωρίζει καλύτερα από τους περισσότερους τα προβλήματα που είχε φέτος το μονοθέσιο με το νούμερο 22.
Σπάνια η Red Bull ζητά συγγνώμη τόσο συχνά για τα λάθη της με τον δεύτερο οδηγό.
Όμως το κακό pit–stop του Τσουνόντα στο Μεξικό, το λάθος set–up της Red Bull στη Βραζιλία και ο λανθασμένος υπολογισμός πιέσεων ελαστικών στο Λας Βέγκας έχουν ξεκαθαρίσει ότι τα πρόσφατα αποτελέσματα δεν αντικατοπτρίζουν τις πραγματικές δυνατότητές του.
Πρέπει να σημειωθεί ότι το τριήμερο στο Κατάρ μπορεί να αλλάξει τους υπολογισμούς του Λοράν Μέκις και του Χέλμουτ Μάρκο. Παρ’ όλα αυτά, η αυστριακή ομάδα φαίνεται να έχει ήδη καταλήξει για τους Χάντζαρ και Λίντμπλαντ.
Το τελευταίο κομμάτι του παζλ αφορά τον Τσουνόντα και τον Λόσον, με αυτό το δίλημμα να είναι πολύ πιθανό να καταλήξει στην επιστροφή του Ιάπωνα στη VCARB το 2026.
